Op het oude Erve Triesthaar aan de Postweg vonden Maarten en Nicole Visscher hun droomplek. Hun wens om hun twee kinderen te laten opgroeien in de natuur en met dieren werd met de aankoop van de boerderij met zes hectare grond bewaarheid. De woning is prachtig verbouwd en het erve kreeg de landgoedstatus.
Een brede kleurige kruidenstrook van negen meter omringt hun akker. De strook is aangelegd in samenwerking met zaadhandel Bulter uit De Lutte. De weiden hebben traditionele glintpalen, er is een natuurrijke poel en er zijn veel nieuwe, solitaire bomen als elzen en lindes aangeplant. Maarten (52) en Nicole (47) komen uit de wijk ’t Ankrot in Enschede-noord. Hun kinderen heten Klaudia (15) en Mattijs (14). Twee keer namen ze een kijkje op het erve, dat werd bewoond door de familie Rolink-Lokotte en te koop stond. ‘De eerste keer zagen we nog teveel beren op de weg. De tweede keer echter waren we verkocht’, vertelt Maarten aan de grote tafel in de tuin.
Wat hen in 2017 een beetje afschrok was de noodzakelijke, enorme verbouwing. De zolder op de verdiepingsvloer van het grote huis was bijvoorbeeld gewoon zolder en kende geen binnenmuren. ‘Je keek er zo tegen de dakspanten aan’, schetst Maarten de situatie toen ze er drie jaar geleden kwamen wonen. Nu zijn er slaapkamers en een badkamer. De verbouwing was zo ingrijpend dat ze nog een paar maanden neerstreken in een woning in Tubbergen om nog een beetje rust en privacy te hebben. Maar het resultaat van de ingrijpende inzet van bouwvakkers en installateurs mag gezien worden. De keuken en woonvertrekken zijn ruim opgezet en modern maar zeer sfeervol ingericht. Veel van het oude karakter is teruggebracht door klassieke kozijnen en zwarthouten gevelbekleding. Door een binnenwand weg te nemen kon de grote keuken worden gerealiseerd. In het doen en denken van Maarten en Nicole zijn goede isolatie- en duurzame energiemaatregelen in hun huis bijna vanzelfsprekend.
De oorspronkelijke boerderij werd beginjaren negentig door brand verwoest. In 1994 werd de woning opnieuw opgetrokken, maar Maarten en Nicole misten een beetje karakter aan het huis en hebben geprobeerd er zowel binnen als buiten een wat andere sfeer aan te geven. Maarten was van meet af aan in de ban van de ligging van het erve, aan de historische Postweg van Deventer naar Hannover. ‘As je je realiseert dat de postkoetsen hier nabij het Lossers Voetpad misschien stopten omdat er belasting moest worden betaald als ze de stad Oldenzaal inreden, is dat toch bijzonder. Zeker als je bedenkt dat hier in de directe omgeving misschien een uitspanning of logement is geweest en passagiers wellicht over het Lossers Voetpad te voet de weg naar de stad zochten.’
Hij heeft inmiddels onder meer in het archief van de historische vereniging De Dree Marken in De Lutte naar informatie over het Erve Triesthaar gezocht. Het erve zou ooit onderdeel hebben uitgemaakt van het toen naastgelegen Erve Haarman. Erve Triesthaar stond vroeger ook bekend als Triesthaen, hoogstwaarschijnlijk een verbastering van patrijshaan. En historisch gezien moet het er wel eens spannend zijn geweest. Bijvoorbeeld toen bisschop Bernard van Galen na de Vrede van Münster in 1665 met een flinke legermacht over de Ruhenbergerbeek via Losser ons land was binnengetrokken. Tussen de boerplaatsen Haarman en Triesthaar zou de bisschop net als op Erve Welpelo in Overdinkel een detachement soldaten hebben achtergelaten. Maarten en Nicole ontdekten twee jaar geleden dat op een kaart uit 1830 op de plaats van Erve Triesthaar een Los Hoes stond ingetekend. Net als op andere plaatsen aan de Postweg. Maar al die bebouwing is verdwenen.
‘Vorig jaar was de oude mevrouw Lokotte hier met familie om nog eens te kijken. Zij vertelde dat hier in de oorlogsjaren Duitse soldaten waren ingekwartierd en dat de familie een onderduiker had, die zich voordeed als de knecht’, vertelt Maarten. Hij en zijn vrouw kregen een mooi cadeau van de vroegere bewoonster: een foto van een schilderij waarop de vroegere boerderij staat afgebeeld.
Voor hun noabers verzorgden ze een intrekkersmoal. En daarbij namen de buren met belangstelling kennis van de plannen, die Maarten en Nicole met het landgoed hebben. Want niet is er al veel gebeurd, er staat nog het nodige op stapel. En alles wat ze doen, proberen ze bewust te doen. Zo wordt chemische onkruidbestrijding tot een minimum beperkt, ook al omdat in de buurt bijen worden gehouden. Maar ook werd vorig najaar mosterd ingezaaid als groenbemester. Dit voorjaar is de akkerrand uitgebreid naar de noordelijke akker met botanische aanplant, eveneens negen meter breed. Deze akkerrand dient als broed-, schuil- en foerageergebied voor akkervogels, zoals de grauwe kiekendief, de veldleeuwerik, de patrijs die natuurlijk weer te zien moet zijn op Triesthaar maar natuurlijk ook voor insecten.
Als je zo’n bezit hebt en dat op verantwoorde wijze wilt exploiteren, is het van belang te kijken naar economische dragers. Het liefst min of meer alternatieve dragers, die passen bij de landschapsontwikkeling op het landgoed. Maarten vertelt: ‘We hebben in samenwerking met Het Buitenburo onder meer gekeken naar de mogelijkheden voor de verbouw van hop en granen voor whiskyproductie. Met de verbouw van hop zijn we vorig jaar begonnen. We zijn nu aangesloten bij het Platform Nederlandse Hoptelers. Deze hop bieden we aan aan regionale brouwers. En we kijken of we onze gerst zelf kunnen vermouten, om die vervolgens in porties eveneens af te zetten bij kleine Twentse bierbrouwers. We denken ook aan kleinschalige veeteelt om ook goed aan natuurbeheer te doen. Daarvoor zijn we nog op zoek naar een koeienras.’ De brouwgerst op Triesthaar werd afgelopen week geoogst.
Zo’n oud erve kent vanuit het vroegere gebruik natuurlijk relatief veel eiken. En dan hangen bijna vanzelfsprekend in deze tijd de nesten van de eikenprocessierups in de bomen. Maarten en Nicole denken aan het plaatsen van vleermuiskasten om de jeukrupsen te bestrijden. Een methode die in het Kralingse Bos in Rotterdam al succesvol is toegepast. De vleermuizen vliegen ’s nachts en ze moeten de nachtvlinder waaruit de eikenprocessierups zich heeft verpopt te pakken nemen. De vleermuizen worden ingezet naast de koolmees, een andere natuurlijke vijand van de rups.
Als rond de woning alles zo’n beetje klaar is willen Maarten en Nicole Vischer de renovatie van de bijgebouwen aanpakken. De kapschuur, nu nog voorzien van damwandprofiel, moet in de authentieke staat worden hersteld. Ze zijn in overleg met de gemeente Losser om te kijken of de oude stal tegen de vlakte kan om plaats te maken voor een bed- and breakfastaccommodatie. ‘Daarbij kijken we of we kunnen samenwerken met de familie Schothorst van de boerderij niet ver bij ons vandaan’, legt Maarten uit, ‘zij zijn bezig met een recreatiewoning. Wat zou er mooier zijn dan een Fazantenpad aan te leggen tussen beide erven?’
Dromen die niet ver van uitvoering hoeven af te liggen zijn er nog genoeg. Zoals een sfeervolle theetuin. Want, legt Maarten uit: ‘We willen in de komende jaren graag iets met mensen doen hier op het Erve Triesthaar. Kleinschalig, dat wel. Als je hier mensen naar toe kunt halen kun je ze laten zien wat we zoal doen op het gebied van natuurbeheer en ontwikkeling. En ze kunnen hier dan met een kop thee en iets lekkers even genieten van de omgeving.’
