Nu de decembermaand achter ons ligt, maakt de Boeskoolstad zich op voor het volgende grote feest. Bij De Spanvöggel zit de stemming er al stevig in. Sinds 23 november zwaaien de 52e Markies Ronald Wubben en zijn rentmeester Erik Maathuis er de scepter. Hallo Berghuizen stelt ze graag aan u voor.
‘We zitten met veel zaken op één lijn’
In de woonkamer aan de Jan Steenstraat hebben Markies Ronald en zijn partner Mariëlle een prominente plek ingeruimd voor de stijlvolle oranje met antracietkleurige cape en steek. In de hoek staat de proclamatie opgesteld. Een glas wordt geserveerd op een bierviltje met de afbeelding van de onderscheiding. Volgens goed gebruik is de woning ook buiten vrolijk versierd. Aan alles is te zien; hier woont een hoogheid, hier leeft het carnaval.
Ronald is als kind met zijn gezin naar Zuid-Berghuizen verhuisd en nooit meer weggegaan. Zijn vriendin komt van oorsprong uit Denekamp, maar is ook goed geworteld in de wijk. Sinds kort is Ronald als all round medewerker werkzaam bij Horsthuis, specialist in consumentenelektronica in Rossum. ‘Ik heb het daar erg naar mijn zin en gelukkig had mijn baas alle begrip voor het feit dat ik begin 2020 wat minder beschikbaar ben.’ In zijn vrije tijd is Ronald al zestien jaar actief als onder meer lid van de Raad van Elf, nachtvorst en vorst. Ingevoerd in het bestuur en verschillende commissies is hij goed bekend met alle tradities en protocollen. ‘Dat kan een voordeel zijn, omdat je aan een half woord genoeg hebt en weet wat je te doen staat.’
De spreuk van het span luidt: ‘Vol gas en met ’n good humeur, veurt wie oons dit carnaval deur.’ Deze verwijst voornamelijk naar de gezamenlijke hobby motorrijden. Beide mannen zijn de trotse bezitter van een snelle Yamaha. Daarnaast is Erik als zzp-er voor zijn bedrijf ‘Excellence directiechauffeurs’ privéchauffeur van beroep.
Vroomshoop
Erik is geboren in Vroomshoop, vader van twee kinderen en samen met vriendin Irene. Als voormalig werknemer van Heisterkamp is hij naar Oldenzaal verhuisd en sinds 2012 woont hij aan de Dellenbeekstraat. Via de buurt is hij zo’n vier jaar geleden actief betrokken geraakt bij het carnavalsleven van De Spanvöggel. ‘Berghuizen is een dorpje in de stad. De manier waarop we in de Dellenbeekstraat met mekaar omgaan is daar een mooi voorbeeld van. Mijn eerste feestje, toen nog in een boerenkiel, heb ik nog wat onwennig bijgewoond. Samen met Irene heb ik met De Spanvöggel in de grote carnavalsoptocht meegelopen. Een geweldige ervaring en een leuke manier om de sfeer te proeven van het carnaval in clubverband. Zo ben ik er geleidelijk ingerold.’ Sinds seizoen 2016 is Erik lid van de Raad van Elf en in 2018 is hij uiteindelijk nachtvorst geworden. ‘Naast Ronald, die toen vorst was, is het in die gekozen functie zaak om als een soort van ceremoniemeester de steekdragers te ondersteunen. Dat betekent dat je er altijd moet zijn, maar dat was voor ons geen straf. In die tijd is de basis gelegd voor ons als hoogheidsspan.’
Ronald vertelt: ‘In mei van dit jaar werd ik geappt voor een overleg bij ons thuis ‘over de bloemenactie’. Dat was nogal ongebruikelijk en dus zag ik ’t aanzoek al een beetje aankomen. Die avond werd ik gevraagd.’ ‘Dat zat er wel een keertje in.’ vult Mariëlle aan. ‘De gunfactor binnen de vereniging was groot, je had ’t volgens velen verdiend.’ Ronald voelde zich vereerd en zei meteen volmondig ja, waarna een eerste gezellige avond een feit was. ‘Ik wilde graag iemand aan mijn zijde waarmee ik een klik heb en die goed bekend is met het carnaval. Zo kwam ik al snel bij Erik uit. Onze vriendinnen kunnen het bovendien ook goed met elkaar vinden. In zo’n intensieve periode is dat een groot voordeel.’
Erik vertelt verder: ‘Dus werd ik door Ronald gebeld met de vraag: ‘Denk je dat je veel tijd hebt dit seizoen?’ Ik antwoordde: ‘Ik kan me wel wat meer vrij maken, wat heb je dan?’ Het bleek een uitnodiging voor het rentmeesterschap. Ik was meteen enthousiast; wilde er mijn plannen voor deelname aan de Scancoverytrail naar IJsland graag voor op zij zetten. Gelukkig vond Irene het ook leuk en dus kon ik bijna meteen spontaan ja zeggen op het aanbod.’
Biergarten
Tijdens de opkomst was café Olde Weghuis omgebouwd tot een heuse Biergarten. Het thema was ‘Oktoberfest’. De stemming zat er meteen goed in. De receptie en de opening van de residentie werden eveneens goed bezocht. Het paar krijgt van alle kanten positieve reacties. Ook de beide buurten hebben enthousiast gereageerd. Ronald vertelt: ‘Al eerder is de Jan Steenstraat tijdens een carnavalsjubileum uitgeroepen tot mooist versierde straat van Oldenzaal. Ik vermoed dat onze actieve buren zich ook dit jaar weer zullen laten gelden. Het zorgt voor een gezellige sfeer van gezamenlijkheid, waar we erg van houden.’
‘We zitten met veel zaken op één lijn. In de voorbereiding werden belangrijke keuzes met gemak gemaakt,’ aldus Erik. ‘Een spannende tijd was dat. De naam van Ronald als mogelijke markies werd al veel genoemd en we werden vanuit de vereniging en vriendenclub extra goed in de gaten gehouden,’ vult Mariëlle aan. ‘Moeten liegen was lastig. Om het vol te houden hadden we wat geloofwaardige scenario’s bedacht. Irene en ik zijn ter voorbereiding in het geniep een dagje naar Zwolle gegaan. Gelukkig heeft niemand ons samen gezien.’
Op de onderscheiding staan een carnavalssteek en een motor afgebeeld. Daarnaast zijn het symbool van een palmboom, de ‘E’ van Erik en Excellence en een euroteken te zien. Dat laatste is een verwijzing naar de financiële commissie, waar Ronald deel van uitmaakt. ‘Die palmboom is een ander verhaal. Sinds een jaar of acht drink ik op feestjes alleen nog Malibu-cola,’ legt Ronald uit. ‘Tussen alle glazen bier onderscheidend en een bijzonderheid, maar het is binnen de vereniging algemeen geaccepteerd. Zelfs van mijn scepter is door Frank Bonnes een tropische verrassing gemaakt. In plaats van een traditioneel exemplaar heeft mijn scepter de vorm van een motor met een fles Malibu, inclusief logo als koplamp.’
Wijkvisie
In de proclamatie, waar ook de wijkvisie in doorklinkt, is subtiel aandacht besteed aan de verschillen in achtergrond. Om de beurt begint een zin met ‘Dat wie’ (Vroomshoops) of Da’w (Oldenzaals). ‘Daar waar in de Boeskoolstad ‘gleaske’ wordt gezegd, wordt er in Vroomshoop ‘glaasie m’jonguh!’ geroepen. We vonden het leuk dit te laten terugkomen in de elf geboden,’ aldus Erik.
Het programma is bekend. In een zestal weken wordt het span op tientallen feestjes verwacht. Ronald besluit: ‘Al zijn we goed bekend met De Spanvöggel, toch is dit jaar alles nieuw. Ik laat me leiden en verrassen. Vol gas en met ’n good humeur gaan we er met volle teugen van genieten.’
