Stoppen, dat doen Gerard Hommels, Gerrit Siekmans, Peter Uit het Broek, Anneke Brand, Louis Nijland en Albert Huttenhuis enerzijds met pijn in het hart. Vooral omdat er voor hen als leden van de werkgroep Zuid-Berghuizen niet direct opvolgers klaar staan. ‘Maar anderzijds’, erkent voorzitter en oud-wijkagent Gerard Hommels, ‘begon de verantwoordelijkheid voor de organisatie van de evenementen steeds zwaarder te wegen.’ ‘Bovendien’, vult Gerrit Siekmans hem aan, ‘voelden de meesten van ons na drie dagen opbouwen en afbreken van tenten, standjes en andere zaken ons lichaam steeds meer. Bepaald moment is het dan gewoon stoppen. Daarbij werd het steeds meer werk vergunningen aan te vragen en te voldoen aan alle verplichtingen. Ze moeten we bijvoorbeeld bij elke vuurkorf een mannetje zetten om op te letten.’
Vijf van de zes leden van de werkgroep zijn de zeventig al gepasseerd. Dan is het ook niet zo raar dat je keuzes maakt. Maar de motivatie om iets voor de wijk te betekenen en toch nog eens elkaars gezelschap te zoeken is wel zo groot dat ze – mocht zich een nieuwe activiteit aandienen – graag een dagje komen helpen. ‘Want’, denkt Gerard Hommels, ‘zeker de eerste jaren sloegen onze activiteiten dermate aan dat we gerust durven te stellen dat we hebben bijgedragen aan de binding tussen wijkbewoners en tevens voor een stuk gezelligheid hebben gezorgd. Zo hebben we het tenminste wel altijd gevoeld, ook kennis nemend van de reacties van de bezoekers. We hebben het altijd fijn gevonden om te doen. Maar mij overvalt nu we dit besluit hebben genomen ook wel een gevoel van opluchting, dat we eindelijk een tandje terug kunnen schakelen.’
In 2005 begon het allemaal, toen parochie en kerk het 50-jarig bestaan vierden. Er kwam een drukbezocht multicultureel festijn: Berghuizen in Beweging. Met een oecumenische viering met katholieken, moslims en protestanten op het plein van het winkelcentrum, een tentoonstelling in de kerk en aansluitende activiteiten in het park. ‘Beweging was vooral bedoeld om de verenigingen te bewegen zich in het park te presenteren. Dat lukte de eerste jaren zeer behoorlijk’, vertelt voorzitter Hommels. ‘Later haakten clubs af. Hun vrijwilligers waren de hele week al druk en velen vonden extra inzet bij zo’n evenement dan net iets teveel van het goede.’
Die beginjaren was Carla Boerrigter de kartrekker. ‘Een topvrouw’, noemt Gerard Hommels de medewerkster van welzijnsinstelling Impuls. ‘Het was een tijd dat we met wel twintig mensen aan tafel zaten om de organisatie te bespreken. De laatste jaren moesteen we het met ons zessen doen.’ Gaandeweg kwam voor zowel het zomerfestijn als Kerst in het Park het accent steeds meer te liggen op een kramerie en braderie. Het winkelcentrum was toen als decor al verlaten. ‘Hoewel we ook nog een keer of drie, vier de Burgemeester Wallerstraat hebben afgezet voor activiteiten’, weet Peter Uit het Broek nog goed.
Op een warme zomerdag was het park natuurlijk de plek bij uitstek voor een gezellig festijn. Dat werd het dan ook altijd, met muziek, theater, demonstraties met drones, paaldansen, pony rijden, ritjes met oude voertuigen, brandweerauto’s, een kunstmarkt, kindercircus Tubantino, koren en boerendansers. Teveel om op te noemen, aan creativiteit geen gebrek. De kerstmarkt met levende kerststal borduurde voort op de levende kerststal die scoutinggroep Peerke Donders vele jaren opvoerde in de toen nog niet verbouwde boerderij. De laatste jaren werd samengewerkt met kinderopvang Columbus jr. en Impuls.
en dat er wijkbewoners zijn die wel een activiteit willen voortzetten, mogelijk in wat andere vorm. Maar Corona zal in het welslagen daarvan zo goed als zeker een rol spelen.
Naar Impuls gaan straks ook alle materialen, die nu in de wijk in opslag liggen. Zoals tenten, stands, tafels, huisjes voor de kerstmarkt, elektriciteitskabels etcetera. Gerrit Siekmans: ‘Al dat materiaal is betaald uit fondsen en dergelijke. Logisch dus dat het ten nutte blijft van iedereen, die er gebruik van wil maken bij een activiteit voor de wijk.’ Want dat is de bedoeling: wie een activiteit wil opzetten en bijvoorbeeld de boerderij wil gebruiken, kan zich melden bij Impuls.
De werkgroep Zuid-Berghuizen werkte ondersteunend bij een derde evenement in onze wijk, de prachtige lampionoptocht die elk jaar in november honderden kinderen, ouders en opa’s en oma’s in de benen bracht. Hoofdverantwoordelijk daarvoor is Ilse Brummelhuis van Impuls. ‘De lampionoptocht blijft, hoewel je in dit Coronatijdperk natuurlijk nooit weet wat wel en niet door kan gaan’, blikt Gerard Hommels hierover wat onzeker in de toekomst.
Wat hen na hele goede jaren ook overkwam was dat lokale geldverstrekkers, ondernemers en landelijke fondsen niet nog jaar na jaar stonden te springen om hun financiële bijdrage te leveren. Gerrit Siekmans: ‘Je ving steeds vaker bot. Gekoppeld aan onze leeftijden speelde ook deze terugloop in inkomsten mee er nu mee te stoppen.’
De zes leden van de Werkgroep Zuid-Berghuizen sluiten nog deze maand hun activiteiten af met een gezellige barbecue. Daarvoor worden ook de vrijwilligers van de afgelopen vijftien jaar uitgenodigd.
Wijkkrant Hallo Berghuizen en daarmee de Stichting Kansrijk Berghuizen willen heel graag Gerard Hommels en zijn medewerkers bedanken voor al die jaren plezier, zomer- en kerstsfeer en ontspanning. Het ga jullie goed!
