Soms zie je opeens van die parallellen. Zoals met de huidige politieke gang van zaken. Deze natuurwerkochtend zou de naam van programnatuurwerkochtend met recht kunnen dragen. Op een afgescheiden plek in Stakenboer werd onder leiding van informateur Felix Nijland een beknopt hoofdlijnenakkoord gesloten. Deze hoofdlijnen bestonden uit het ophangen van nestkasten, het vastzetten en schoonmaken van de bomenbordjes, enig snoeiwerk in de vlinderhof en het snoeien van de hortensia’s.
De oorspronkelijke betekenis van het woord minister is: dienaar. Als er in onze samenleving een groep is die ten dienste van de gemeenschap staat is dat wel de groep van vrijwilligers. Die kunnen we dus met recht ministers noemen. Wij hadden op deze NL-Doet-dag een grote groep van ministers, aan wie de schone taak was toebedeeld om het hoofdlijnenakkoord gedetailleerd uit te werken. En ‘uit werken’ moet hier in de meest letterlijke zin verstaan worden. Na de heerlijke koffie met krentenwegge was het dan ook aanpakken geblazen.
Overeenkomstig een programkabinet is onze ministergroep samengesteld uit vrijwilligers van binnen en buiten het IVN. Wat zijn we toch up-to-date!
Maar niet alles loopt parallel aan Den Haag. Bij ons werd na een soepele groepsindeling het werk wel precies binnen de daarvoor ingeplande tijd uitgevoerd. Dit kwam mede door de als altijd weer uitstekende verzorging van het gereedschap door Fokke en het voorwerk van Dirk en de ondersteuning van Henny bij het plaatsen van de nestkasten. Het spreekwoord: je kunt van mij de boom in, kreeg een wat andere invulling. Met de nodige accuratesse werd de accuboor gehanteerd en de woningnood onder de vogels verholpen. De jonge vogels kunnen straks uit de kast komen. Hun rijkelijke vogelzang in de lente zullen we als een dankbaar loflied opvatten.
De loftrompet kon ook schallen voor de koppensnellers die de hortensia’s in het gareel brachten. De eerder aangebrachte infobordjes bij de bomen vertoonden enige scheve gezichten en dat moest natuurlijk rechtgezet worden. Verder was enige opkuising geen overbodige luxe. In de vlinderhof was een insectenhotel gekraakt door een rozenstruik. Deze doorn in onze ogen werd vakkundig verholpen en zonder dat de ME eraan te pas hoefde te komen werd de kraker eruit gezet.
Na deze eendrachtige samenwerking lieten we ons in Stakenboer de heerlijke soep en broodjes, voortreffelijk klaar gemaakt en verzorgd door Jan, Annemarie, Maria en Gerard dan ook heerlijk smaken.
We sloten op deze wijze een mooi seizoen van natuurwerkochtenden af en gaan de lente in. Ook de kikkers in mijn vijver hadden zich aangesloten bij NL-Doet. Toen ik thuis terugkwam bleken ze een flink aantal klompen kikkerdril geheel vrijwillig te hebben gelegd en aan de foto’s is te zien dat tenminste een van de moeders de buik er nog vol van heeft: Lente in Twente, geniet ervan!
