Dat zegt en constateert Wilbert Kallenberg van het IVN Oldenzaal-Losser e.o. Hij zag het vlinderpaar even later neerstrijken op een vlinderstruik. ‘Tja, een intiem vlinderpaar op een vlinderstruik in de vlinderhof. Hoe mooi kun je het krijgen?’
Maakt Kallenberg zich dan geen zorgen over het dikke gras in de vlinderhof?
‘Ja, die zorgen zijn er wel. Het natte weer en de stikstof bevorderen de grasgroei. De ratelaar is tegelijkertijd een signaal van verschraling als ook een helper bij verschraling. Ik heb de indruk dat de ratelaar helaas wat terugzakt. Maar als je de moeite neemt om wat dichterbij te kijken, zie je echt wel veel andere soorten behalve het gras. Neemt niet weg dat wat minder gras beter zou zijn.’
Wilbert Kallenberg heeft gezien dat het bosje bij de vlinderhof zich goed ontwikkelt. ‘Het blijkt voor kinderen uit de buurt een spannende speelplek te zijn. Ik heb daar een groepje kinderen gesproken. Sommigen vinden een bosje niet thuishoren in zo’n vlinderhof. Maar ik vind het prima. Laat de kinderen maar lekker in het bos spelen.’
Helaas merkte de IVN’er ook op dat enkele knotwilgen waren geschild. ‘Door anderen’, zeiden ze. Ik heb uitgelegd dat de boom dan dood gaat. Hopelijk onthouden ze dit.’
