In hun vrije tijd zijn ze vaak te vinden op het voetbalveld. Bij Vosta in Enschede. Vader Gerard Timmers (63) als trainer, zoon Jeroen (25) als speler van het eerste in een vriendengroep. Maar overdag verdienen ze hun geld in de bloemen. Gerard zit al vanaf zijn achttiende in het bloemenvak, Jeroen trad bijna logischerwijs als enige zoon in het voetspoor van senior. Drie zaken hebben ze, waarvan sinds twee jaar een op winkelcentrum Zuid-Berghuizen.
Vader is deze vrijdagmorgen nauwelijks gearriveerd of hij is buiten voor de zaak al in gesprek met passanten. ‘Hij begint meteen te verkopen’, lacht Jeroen. Die eigenschap van zijn vader om vrij gemakkelijk met mensen in gesprek te gaan bezit hij ook wel. ‘Veel mensen willen naast een mooi boeket ook wel graag een praatje’, weten de bloemenmannen van Timmers maar al te goed.
Ze zitten in de vroegere winkel van dierenspeciaalzaak Herbert Steenbeeke. Later zat daar tijdelijk de stoffenzaak RonRie in, toen Albert Heijn werd verbouwd. Wat Gerard en Jeroen betreft is het een mooie plek, een ruim pand met gratis parkeren en prima in het zicht aan een drukbereden straat. Omdat er veel ruimte is, kon de opslag in Hengelo vaarwel worden gezegd en staat de grote koeling nu in het achterste deel van de zaak in Berghuizen. ‘Van hieruit bevoorraden we onze winkels. Naast De Bloembinderij hebben we nog een bloemenzaak in ’t Ribbelt in Enschede en sinds een jaar of vier aan de doorgaande route door Glanerbrug.’
Doordat ze drie zaken hebben en nog een groothandel – die een beetje sluimerend is – kunnen ze de zaak op winkelcentrum Zuid-Berghuizen in stand houden. Want hoewel ze een breed en divers assortiment hebben en voor de klanten de mooiste boeketten maken, zou wat Gerard en Jeroen Timmers betreft de klandizie op deze locatie nog wel wat mogen aantrekken. ‘Helaas hebben we naast ons geen zaken die mensen trekken die ook even bij ons naar binnen wippen. Voor ons was een mooie modezaak als buurman eigenlijk beter geweest’, vertelt Gerard Timmers.
Hij stamt uit een echte bloemenfamilie. Stond als jongen van 18 al met bloemen op de markt. ‘Je moest in Enschede zien een plaatsje te verwerven. Een vaste plaats had ik toen nog niet. Lukte dat ’s morgens vroeg niet, dan reed ik spoorslags door naar de markt in Zwolle, want er moest natuurlijk brood op de plank komen.’ Na de markt kwam de eerste bloemenzaak in de Enschedese wijk Velve. Vervolgens de Brinkstraat, 35 jaar een zaak in winkelcentrum Stokhorst en nu al weer twintig jaar De Boeketterie in ’t Ribbelt. ‘Van de drie winkels die we nog hebben loopt ’t Ribbelt het beste’, aldus Gerard.
Op maandag zijn ze in Berghuizen gesloten. Dan gaan vader en zoon naar de veiling in Ede-Wageningen om op dinsdag en woensdag in de winkels verse handel aan de man te kunnen brengen. Afhankelijk van de verkoop gaan ze later in de week nog een keer. ‘Dan gaat om half vier de wekker’, zegt Jeroen, die van zijn vader langzaam maar zeker de fijne kneepjes van het inkopen en op het juiste moment op de veilingknop drukken, leert.
Toen het kleine winkelcentrum in ’t Ribbelt dreigde te worden weggesaneerd – later ging dat niet door – diende zich uit bedrijfseconomische redenen de noodzaak van een vervangende winkel aan. Hoewel eerst werd gekeken in In den Vijfhoek en De Driehoek, werd het uiteindelijk Berghuizen. ‘In den Vijfhoek vonden we althans toen niet echt aantrekkelijk, in De Driehoek waren de huurprijzen te duur. Dit pand in Berghuizen had voor ons de juiste maat en ligging, waarbij een voordeel is dat je hier veel speciaalzaken hebt.’
De traditionele klant uit onze wijk koopt kennelijk nog graag een bosje chrysanten. Het gemiddelde bestedingspatroon ligt niet heel hoog. Toch worden er in De Bloembinderij ook mooie, volle rozen verkocht en kwaliteitsplanten als de orchidee.
Toen ze in Berghuizen kwamen, begonnen de bloemenmannen met een minder leuke start. ‘Nog voordat wij openden, bleek hier net voor onze zaak een mobiele bloemenkraan te staan, met vergunning van de gemeente. Hoe bedenk je het? Die kraam is uiteindelijk na het nodige gedoe verdwenen, maar op zo’n moment sta je als nieuwe ondernemer in de wijk al met 1-0 achter. Nee, dat was niet zo’n leuke start.’
Maar inmiddels voelen ze zich steeds beter thuis op het winkelcentrum. En wil vader over een paar jaar als hij met pensioen gaat, de balans opmaken. ‘Jeroen zet het in principe voort, maar hij heeft mooie papieren. Hij zou zo ergens manager kunnen worden. Tegen die tijd kijken we wel.’ Naast de bloemen- en plantenverkoop wacht binnenkort nog iets anders. Het competitieduel in de vijfde klasse tussen de trots van de wijk FC Berghuizen en de club van de bloemenmannen Timmers, Vosta. ‘We zien wel hoe die wedstrijd eindigt. Als FC Berghuizen aan het slot van het seizoen kampioen mocht worden, halen ze bij ons de bloemen.’
