Kothman, dat was niet zomaar iets
Een paar weken geleden vertelden ze het aan carnavalsvereniging De Spanvöggel, de klootschieters en de organisatoren van het Ziekentriduüm. Die clubs schrokken er wel van. Want ze moeten tegen hun zin de vertrouwde haven verlaten en een nieuw onderkomen zoeken. Maar het is niet anders, stellen René (66) en Pauline (60) Kothman vast. De zaak waar niets aan mankeert gaat eerste paasdag in de verkoop. ‘Het is mooi geweest. Elke keer opnieuw opladen, energie zoeken voor weer een feest of partij, alles klaarzetten en naderhand weer opruimen, dat werd steeds moeilijker.’
Niet in de voetsporen
Kerst, dat is de periode van het jaar dat er wat tijd is om te praten. Dat deden René en Pauline met hun beide dochters, waarvan eigenlijk al bekend was dat ze niet in de voetsporen van hun overgrootvader Johan Kothman, opa Herman Kothman en vader René Kothman wilden treden. ‘Uiteindelijk hebben we de knoop doorgehakt. Ik merkte bij mezelf dat ik steeds vaker de overlijdensadvertenties achterin de krant bekeek. Iemand van 63 dood, eentje van 58… Dat moet mijn lot niet worden, dacht ik.’ Zes jaar geleden werd bij hem prostaatkanker geconstateerd. Nu gaat het goed en dat wil hij graag zo houden.
Pauline en René leerden elkaar in 1974 kennen. René had twee jaar eerder het café overgenomen van vader Herman, die te vroeg kwam te overlijden. Hij had zijn loopbaan iets anders uitgestippeld. Na de HBS wilde hij namelijk graag naar de marechaussee. Maar toen was het een kwestie van het familiebedrijf overnemen of de deur op slot draaien. ‘Dan heb je niet veel meer te kiezen.’
The place to be
Kothman, dat was niet zomaar iets. De dansavonden van vroeger, de bands die er live speelden. Het trok bezoekers uit Oldenzaal en nagenoeg alle omliggende plaatsen. Al die bruiloften, toen nog overdag en ’s avonds, het koffie drinken na begrafenissen, huwelijksjubilea, ze maakten het allemaal mee. De voetbal- en de carnavalsclub werden er opgericht, er werd grootscheeps verbouwd met nieuwe zalen en een kelderdiscotheek. Kothman was vele jaren the place to be, zeker met carnaval als in de zaal en het voorcafé een duizendkoppig publiek rond hoste. En er werd koffie gedronken na avondwaken en uitvaarten. Vreugde en verdriet volgden elkaar niet zelden op.
Stress was er ook, het kan niet weggestopt worden in een donker hoekje. Want de trammelant met de buurman die zei geluidsoverlast te ondervinden, hakte er diep in. Twee dikke dossiermappen herinneren aan dat jaren durende, energie verslindende gevecht. Daar staat tegenover dat veel stelletjes elkaar op de dansvloer of aan de bar leerden kennen en dat ontelbaren er ongelooflijk veel plezierige uurtjes hebben doorgebracht. Kaartend, pratend, filosoferend met de legendarische kastelein en medeoprichter van FC Berghuizen Herman Kothman, die naast cafébaas 40 jaar boekhouder was bij de firma Molkenboer.
